Nieuws

Proosten op Barbara’s Afscheidsreceptie

Afgelopen najaar, op 25 september, nam Barabara Schöpping na 24 jaar afscheid als coördinator van ASF in Nederland. Het was een mooie middag met een lach en een enkele traan.

Sorry, ik kan niet zeggen wie de persoon is op de foto.Een vrouw geeft een toespraak in een kamer met een rode tafel en glazen op de achtergrond.

Barbara had vooraf aangegeven dat ze er niet te veel gedoe van wilde maken, het moest vooral een informele en luchtige bijeenkomst worden. Dat is uitstekend gelukt. Het was erg gezellig met de ongeveer 50 gasten: mensen die Barbara uit de begintijd kent, de vrijwilligers van dit jaar en enkelen die na jaren nog steeds bij ASF betrokken zijn. Directeur Jutta Weduwen was voor de gelegenheid uit Berlijn overgekomen.

In de knusse woonkeuken en de paradijselijke tuin van het imposante grachtenpand waarin het Goethe Institut gevestigd is, voelde het vooral als een reünie waar mensen erg blij waren elkaar na lange tijd weer te ontmoeten. Onder het genot van een drankje en de heerlijke hapjes van cateraar Peperwortel was het erg sfeervol. Vanzelfsprekend waren er woorden van dank. Jurmet Huitema-De Waal, voorzitter van de Nederlandse Vriendenstichting beet het spits af. Er was veel waardering voor Barbara’s enorme betrokkenheid en inzet en misschien nog wel het meest voor het persoonlijke contact. Uiteraard is de Vriendenstichting erg blij dat er met Janina Abts een goede bekende als opvolger gevonden is. Jutta Weduwen benadrukte dat Barabara enorm veel voor de hele organisatie betekend heeft. Daarna was het woord aan Barabara zelf. Hoewel zij van tevoren had gezegd het kort te willen houden, werd het een uitvoerige toespraak waarin veel hoogtepunten en toch ook een paar moeilijke momenten voorbijkwamen. Met name covid was een ingewikkelde periode geweest waarin veel vrijwilligers het zwaar hadden. Alle personen die belangrijk waren geweest, werden persoonlijk door Barbara bedankt.

Dit is voor mij een goede plek om ook mijn waardering voor Barabara’s werk uit te spreken. Wij hadden elkaar in 2018 voor het eerst ontmoet. Mijn vader (Jack Eljon) had Barbara al jaren daarvoor als gastspreker via Herinneringscentrum Kamp Westerbork leren kennen. Jack heeft veel steun en gezelligheid gehad dankzij de verschillende vrijwilligers die hij bij hem thuis in de Amsterdamse Rivierenbuurt heeft ontvangen. Toen het 60-jarig jubileum van ASF in Duitsland groots in Berlijn werd gevierd, kon ik mijn vader vergezellen. Zo kwam ik in aanraking met de organisatie. Dit leidde tot mijn betrokkenheid bij de Vriendenstichting in Nederland en zo heb ik Barbara’s werk van nabij mee mogen maken. Als bevlogen professional tijdens seminars en vergaderingen, maar vooral als moederfiguur voor de vrijwilligers en als warme vriendin van de mensen waarmee ze trouw contact onderhield. Zo kent zij mijn vaders verjaardag uit haar hoofd. Ook met mijn tante Lies Fresen uit Bussum onderhield Barabara goed contact. Jack en Lies proostten aan de Amsterdamse Herengracht samen met mij breed lachend op het leven en op Barbara’s toekomst.

 

Geschreven door Raoul Eljon, Juni 2025